من بیش از هفت سال است که به هنر موزاییک پرداخته‌ام، اما سفر من در مسیر هنر، بسیار پیش‌تر آغاز شد. از همان کودکی، هنرهای تجسمی بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی من بودند. من در جستجوی خلاقیت، اشکال مختلفی از هنر مانند نقاشی، موزاییک چوبی و طراحی لباس را تجربه کردم. اما در نهایت، هنر موزاییک مرا مسحور خود کرد. این هنر چیزی فراتر از خلق تصاویر زیباست؛ برای من، موزاییک نمایانگر قدرت تبدیل تکه‌های سخت و شکسته به اثری هماهنگ و زیباست. این فرآیند بازتابی از چالش‌ها و سختی‌های زندگی است که وقتی از زاویه‌ای دیگر به آن‌ها نگاه کنیم، معنایی عمیق و زیبا پیدا می‌کنند.

موزاییک‌های من تنها آثار هنری نیستند، بلکه احساساتی را به تصویر می‌کشند که بیان آن‌ها با کلمات دشوار است. هر قطعه از این آثار، نمایانگر دردها، ضربه‌های روحی، و مبارزات مشترک انسانی است. در طی این مسیر هنری، دریافتم که موزاییک، بیش از هر رسانه دیگری، با روح من هماهنگ است. فرآیند شکستن، بازآفرینی، و کنار هم چیدن قطعات، روایتگر داستان زندگی من است؛ داستانی از تحمل سختی‌ها، یادگیری از آن‌ها، و تلاش برای رشد و بهتر شدن در هر روز.

یکی از مجموعه‌های برجسته من، “دلقکی در تالار آینه‌ها”، تجسم این فلسفه است. این آثار تنها نمایشی از هنر نیستند؛ بلکه بازتابی از تضادهای زندگی و زیبایی‌ای هستند که در میان شکستگی‌ها و تناقضات آن نهفته است.

از اینکه در این سفر هنری با من همراه هستید، بی‌نهایت سپاسگزارم. امیدوارم موزاییک‌های من الهام‌بخش شما باشند تا زیبایی را در شکستگی‌ها و قدرت را در تغییرات بیابید.